ADOLPHUS VORSTIUS AAN NIC. HEINSIUS

1640, 6 Mei.

Belgicum quod vides carmen, satyricum plane ac Scriverianum, Vondelii, quantum ego quidem conjicere aut subodorari possum, foetus esse videtur γνήσιον.

Lugd. Bat. VI Maji 1640.

DE GROOT AAN VONDEL

1640, 10 November.

Myn Heer.

Ik heb met verwonderinge gelezen uwer E. Treurspel van Sauls kinderen, waar in ik niet wel en kan zeggen wat my meer heeft behaagt, de Koninklijke invallen en leeringen, of de levendige uitdrukking van de beweging, of de rechtmatigheid in yder per- soon het zyne te geven, of de Hebreeusche manier tot op een stip nagevolgt, of yder welgeordende vervolg van het werk. My dunkt ook niet, dat het beginsel van dit Treurspel behoeft te wyken aan een gelyk beginsel van Oedipus den Konink by Sophocles, of den vloek van Armoni aan die van Dido by Virgilius, van Hypsipyle by Ovidius, of van Oedipus by Papinius. Ik bidde U E. dikmaal sulke stukken by de handt te neemen, zonder dat groote stuk van den grooten Konstantyn te vergeten. Ik blyve borge dat het zelve hoog aangenaam zal zyn aan alle die des verstaan: en bidde UE. de afwezende vrunden te willen gedenken.

Tot Parijs den 10 November 1640. UE. gantsch dienstbereide H. de Groot.

ADOLPHUS VORSTIUS TO NIC. HEINSIUS

May 6, 1640

The poem you see, clearly satirical and in the style of Scriverius, seems to be a genuine work of Vondel, as far as I can guess or suspect.

Leiden, May 6, 1640.

DE GROOT TO VONDEL

November 10, 1640

Dear Sir,

I have read with amazement your tragedy "Saul's Children," in which I cannot quite say what pleased me more: the royal insights and teachings, the vivid expression of emotions, the fairness in giving each character their due, the precise adherence to the Hebrew style, or the well-ordered progression of the work.

It seems to me that the beginning of this tragedy does not need to yield to the similar beginnings of "Oedipus the King" by Sophocles, the curse of Harmonia in "Dido" by Virgil, "Hypsipyle" by Ovid, or "Oedipus" by Statius.

I urge you to frequently undertake such works, without forgetting the great piece about the great Constantine. I remain confident that it will be highly pleasing to all who understand it, and I ask you to remember your absent friends.

From Paris, November 10, 1640. Your very devoted, H. de Groot.