OCR
5? Te blusschen binnen muurs, of sielentyranny: Daer word de Godsdienst niet gevordert, met luyd krijten, Om ’t arm eenvoudigh volck in rotten te doen rijten: Daer waecken, om een’ tong soo veele spiessen niet: Maer yeder burger wacht op ’t geen sijn heer gebied, En voor ’t gemeene best quijt sich een yeglijck Christen: Als in d’Aposteleeu, die laegen kent noch listen. De kerck is als een’ koy vol lamren, als een korf Vol tortelduyven, daer d’onnooselheyd om storf. Maer zedert Wolfaerd sloegh sijn’ klaeu in d’oeghst des Heeren, Veraerden de gemoén in baerelijcke beeren: Dat heught heer Landeslot noch heden desen dagh. Wat dagh verlieper, dat hy niet sijn hartseer sagh? De landlie maeckten van hun’ heerschappen tyrannen, En tegens ’t overhoofd was ’t lichaem ingespannen, De leden onderling te jammerlijck verdeelt, En wtgewischt, in ’t hart, Gods heerlijck evenbeeld: Dat Godefried, met smart en arbeyd, daer in druckte. Elck riep: dat ’s u: dat ’s mijn. Elck grabbelde en elck pluckte: Dies oude Karsten, die hierom sijne handen wrong, Kreet: wat al boos vergif verspreyt een’ paepetong! En ’t was waerachtigh waer. Wie kan de waerheyd laecken? Dat allerkleenste lidt beschickt wel groote saecken: Gelijck de slimme slang, in ’t heyligh Paradijs. Wie ’t in den wind slaet, word het t’ sijner schade wijs: Dies loven wy met recht den wackren heer van Schagen, Die toomt den voerman, voor het hollen van den wagen, En maeckt hy ’t hem te grof, hy,besight self de sweep, En graeut eens: bengel hou! flus krijghje van de leep. Hij leert den leeraer wt een ceél sijn’ schuld bekennen, Soo word hy handelbaer, en kan de paerden mennen Op ’t Evangelisch spoor. Wat schiet den man te kort, Die soo demoedigh, en ten lesten saligh word? Hy leert hem, na sijn staf is, springen, en niet verder: Dus is de Schager heer sijn eygen prekers harder. Rechtschapen edelman, hoe edel is uw’ siel! Hoe luysterscharp uw oor, op ’t rollen van het wiel. Al wordmen wtgeluyd voor godeloosen schellem: Soo schold Datheen wel eer den wijsen held, prins Welhem. De lasterkunst valt licht: de botste kanse best. Doen weeldigh Vlaendren was beseten van die pest, Ontsteecken door den stanck van weynigh’ boose prijen, Verstorf de welvaert, en de staet geraeckte aen ’t glijen:
OCR + GPT-4o
Te blusschen binnen muurs, of sielentyranny: Daer word de Godsdienst niet gevordert, met luyd krijten, Om 't arm eenvoudigh volck in rotten te doen rijten: Daer waecken, om een' tong soo veele spiessen niet: Maer yeder burger wacht op 't geen sijn heer gebied, En voor 't gemeene best quijt sich een yeglijck Christen: Als in d'Aposteleeu, die laegen kent noch listen. De kerck is als een' koy vol lamren, als een korf Vol tortelduyven, daer d'onnooselheyd om storf. Maer zedert Wolfaerd sloegh sijn' klaeu in d'oeghst des Heeren, Veraerden de gemoên in baerelijcke beeren: Dat heught heer Landeslot noch heden desen dagh. Wat dagh verlieper, dat hy niet sijn hartseer sagh? De landlie maeckten van hun' heerschappen tyrannen, En tegens 't overhoofd was 't lichaem ingespannen, De leden onderling te jammerlijck verdeelt, En wtgewischt, in 't hart, Gods heerlijck evenbeeld: Dat Godefried, met smart en arbeyd, daer in druckte. Elck riep: dat 's u: dat 's mijn. Elck grabbelde en elck pluckte: Dies oude Karsten, die hierom sijne handen wrong, Kreet: wat al boos vergif verspreyt een' paepetong! En 't was waerachtigh waer. Wie kan de waerheyd laecken? Dat allerkleenste lidt beschickt wel groote saecken: Gelijck de slimme slang, in 't heyligh Paradijs. Wie 't in den wind slaet, word het t' sijner schade wijs: Dies loven wy met recht den wackren heer van Schagen, Die toomt den voerman, voor het hollen van den wagen, En maeckt hy 't hem te grof, hy.besight self de sweep, En graeut eens: bengel hou! flus krijghje van de leep. Hij leert den leeraer wt een ceél sijn' schuld bekennen, Soo word hy handelbaer, en kan de paerden mennen Op 't Evangelisch spoor. Wat schiet den man te kort, Die soo demoedigh, en ten lesten saligh word? Hy leert hem, na sijn staf is, springen, en niet verder: Dus is de Schager heer sijn eygen prekers harder. Rechtschapen edelman, hoe edel is uw' siel! Hoe luysterscharp uw oor, op 't rollen van het wiel. Al wordmen wtgeluyd voor godeloosen schellem: Soo schold Datheen wel eer den wijsen held, prins Welhem. De lasterkunst valt licht: de botste kanse best. Doen weeldigh Vlaendren was beseten van die pest, Ontsteecken door den stanck van weynigh' boose prijen, Verstorf de welvaert, en de staet geraeckte aen 't glijen: