OCR

44 den nasmaek van ons daeghelijks broodt. Zagh ick my maer zoo wel te troosten, belangende de ooren Uwer Ed., die ick weet dat zich wijder als de mondt in lekkerny verloopen! Mijn zorghen is, dat ze met het erkaeuwen mijner kost, zonder kaeuw tot in den Haeghe toe zullen gequelt blijven; *t en zij zij niet te kiesch zijn om myne gasten te wezen op het Deensch ge- recht, op zijn Hollandsch gekookt, dat U Ed. in dezen geschotelt vindt. Mondt het hun, ’t zal goed zijn om de maegerheit van mijn toorentafelken te boeten: zoo niet, ten minsten de lafheit onzer oorspijze afspoelen. Maer als zy haere bekoomste daervan heb- ben, beding ick ’t overschot te rugge van U Ed. ende van ’t geluk, zoo ick kan, dat de selve, Mijn Heere, met haere welwaerde ge- malinne altijds in eere ende voorspoedt bewaert, ia haere jonste bewaere*). HUYGENS AAN HOOFT?). 1628, 15 Juli. ... Dese penn sal der voor boeten ende U E. rekenschap geven van de Deensche gedichten, zoo die noch niet thuis gekeert zijn. De He. Baeck hebb ick se in handen gelaten, vertrouwende aen *t mededeelen van sulcke geheimenissen van vrund tot vrund niet 1) Van Vloten, Brieven, I, 327; Worp, Briefwisseling v. Huygens, I, 231. Gedurende zijn reis naar Denemarken had Vondel in Juni 1628 twee dich- terlijke brieven aan Hooft gezonden, welke hiervoor zijn afgedrukt. In deze maand maakte Huygens met zijn familie een speelreisje langs eenige Hol- landsche steden, en kwam den 26en onverwachts bij Hooft op het Muiderslot toen deze afwezig was. Den 3len zond de Drost hun Vondels verzen toe, als een ,,Deensch gerecht op zijn Hollandsch gekookt”, vergezeld van dezen brief vol valsch vernuft, volgens zijn gewoonte. Tegenover het, naar zijn meening te sober onthaal, stelt Hooft Vondels verzen, omdat de ooren van zijne gasten zich (voor verzen) meer dan hun mond ,,in leckernij verloopen” zullen. Daarmede zal hij zich troosten. Hooft vreest alleen, dat ze op den terugweg, als ze zijn gerechten (het eten) herkauwen, toch door honger (zonder te kauwen) tot in Den Haag gekweld zullen blijven, als ze niet te kieskeurig zijn om te genieten van Vondels verzen. Als die hun smaken, zal het magere gerecht van zijn disch vergoed worden, of anders ten minste de flauwheid van de spijs voor hun ooren (Hoofts eigen verzen) wegnemen. Maar als de gasten er genoeg van hebben, verzoekt hij Vondels verzen terug te zenden. 2) Worp, Briefwisseling van Huygens, I, 232. Binnen veertien dagen zond Huygens de verzen van Vondel, het ,,Deensch gerecht”, reeds aan Hooft terug, met deze, wel wat vreemdklinkende beoor- eeling.

OCR + GPT-4o

den nasmaek van ons daeghelijks broodt. Zagh ick my maer zoo wel te troosten, belangende de ooren Uwer Ed., die ick weet dat zich wijder als de mondt in lekkerny verloopen! Mijn zorghen is, dat ze met het erkaeuwen mijner kost, zonder kaeuw tot in den Haeghe toe zullen gequelt blijven; 't en zij zij niet te kiesch zijn om myne gasten te wezen op het Deensch ge- recht, op zijn Hollandsch gekookt, dat U Ed. in dezen geschotelt vindt. Mondt het hun, 't zal goed zijn om de maegerheit van mijn toorentafelken te boeten: zoo niet, ten minsten de lafheit onzer oorspijze afspoelen. Maer als zy haere bekoomste daervan heb- ben, beding ick 't overschot te rugge van U Ed. ende van 't geluk, zoo ick kan, dat de selve, Mijn Heere, met haere welwaerde ge- malinne altijds in eere ende voorspoedt bewaert, ia haere jonste bewaere*). HUYGENS AAN HOOFT?). 1628, 15 Juli. ... Dese penn sal der voor boeten ende U E. rekenschap geven van de Deensche gedichten, zoo die noch niet thuis gekeert zijn. De He. Baeck hebb ick se in handen gelaten, vertrouwende aen 't mededeelen van sulcke geheimenissen van vrund tot vrund niet

Image