OCR

34 LAURENS REAEL AAN LAURENS JOOSTEN BAECK(?). 1625 (1626?), 15 Mei. Myn Heere, Mons. van den Vondele ende ick vinden ons vry wat in avance op den wisselbrieff, die ghy tot uwer quitantie aen ons geremitteert hebt, ende blyven daer over uwe dibiteurs, ende sullen ons daer voor argeren: verhopende het selve ter eerste ghe- legentheyt te salderen. Voorts myn Heere, Ick hadde uwer E. volcomene last gheghe- ven myn ontydich schepsel wat te hervormen, soo datter gheen nieuwe volmacht van noode was. Ick en twijffele niet ofte van uwer E. handt soude iets comen, dat van beter smaeck was, hoe- wel het wat bittert. V. Erp neemt fraeykens wech de lafficheyt, die dickmael in de jockerye valt. Ende t’ bitter-heylich es t’ ghene dat my de satyren schynen te verrichten: Ten waer saecke dat heylsaem’-bitterheyt de cracht van de ghebreecken der menschen te helen, Uwe E. scheen wat beter uyt te drucken. Doch het eerste my staet beter aen ende schynt my duytserlycker te zyn. Derhal- ven sult wel doen, ende laeten het soo syn ghangh hebben. Ende ick sal blyven Uyt Amsterdam, Uwer E. dienstbereyden Vriendt den 15 May 1625. Laurens Reael *). CAROLUS NIELLIUS AAN M. VEZEKIUS. 1625, 9 November. Den Eerw. Godts. seer geleerde M. Vezekio, gevangene Jesu Christi op Loevesteyn. Ick denck dat U.E. al verstaen heeft dat die van Rotterdam wederom last ontfangen hebben van de vergaderingen te stooren ende de Predicanten te vanghen. Doe Israéls verlossinghe wt de Aegyptische slavernij seer nabij was, begost Pharao sijne wreet- heijt te vermeerderen. Dit en brenght mij gheen groote schrick 1) 15 Mei 1625. Naar ’t handschr. i/h. Vondel-Museum, uit de verzameling- Hartkamp (Catal. No. 759). De zin is niet duidelijk. Het betreft blijkbaar een speculatie van Reael en Vondel, wellicht in suiker, door den raffinadeur Laurens Joosten Baeck? De naam Van Erp hoort ook thuis in dezen kring, als Baecks schoondochter Margaretha v. Erp de vrouw van Joost Baeck. Verder gaat het over een hekeldicht. Literatuur: H. C. Diferee, Vondel’s Leven en Kunstontwikkeling, Amsterd. 1912. Bi. 121.

OCR + GPT-4o

LAURENS REAEL AAN LAURENS JOOSTEN BAECK(?). 1625 (1626?), 15 Mei. Myn Heere, Mons. van den Vondele ende ick vinden ons vry wat in avance op den wisselbrieff, die ghy tot uwer quitantie aen ons geremitteert hebt, ende blyven daer over uwe dibiteurs, ende sullen ons daer voor argeren: verhopende het selve ter eerste ghelegentheyt te salderen. Voorts myn Heere, Ick hadde uwer E. volcomene last ghegheven myn ontydich schepsel wat te hervormen, soo datter gheen nieuwe volmacht van noode was. Ick en twijffele niet ofte van uwer E. handt soude iets comen, dat van beter smaeck was, hoewel het wat bittert. V. Erp neemt fraeykens wech de lafficheyt, die dickmael in de jockerye valt. Ende t’ bitter-heylich es t’ ghene dat my de satyren schynen te verrichten: Ten waer saecke dat heylsaem’-bitterheyt de cracht van de ghebreecken der menschen te helen, Uwe E. scheen wat beter uyt te drucken. Doch het eerste my staet beter aen ende schynt my duytserlycker te zyn. Derhalven sult wel doen, ende laeten het soo syn ghangh hebben. Ende ick sal blyven Uyt Amsterdam, Uwer E. dienstbereyden Vriendt den 15 May 1625. Laurens Reael ***** CAROLUS NIELLIUS AAN M. VEZEKIUS. 1625, 9 November. Den Eerw. Godts. seer geleerde M. Vezekio, gevangene Jesu Christi op Loevesteyn. Ick denck dat U.E. al verstaen heeft dat die van Rotterdam wederom last ontfangen hebben van de vergaderingen te stooren ende de Predicanten te vanghen. Doe Israéls verlossinghe wt de Aegyptische slavernij seer nabij was, begost Pharao sijne wreetheijt te vermeerderen. Dit en brenght mij gheen groote schrick

Image