OCR
Bijlage tot de Uondelbrieven. ANTONIDES AAN BRAND. 23 Maert 1681’). Eerwaerdige Heer. Op Uw E. aengenamen dient dezen tot antwoort, voor eerst: »Dat den Hr Vondel zelden Antonides anders plagh te noemen als met de naem van zoon, en dat hy den zelve een teedere en genoughsaem vaderlyke zught toedrough met meer gemeenschap en ommegangh als men van zulk een out eerwaerdigh man, on- trent een jongelingh van zoo weinigh jaeren, scheen te mogen hopen. D’aenleidinge tot die gemeenschap, die Vondel met An- tonides onderhielt, heeft gegeven het Treurspel van Zungchin, dat Vondel in die tyt berymde, en alzoo hy van jemant gehoort hadde dat Antonides mede een onder handen hadde van dierge- lyke stoffe quam hy denzelven bezoeken, verzoght dat te lezen, en alzoo hy in ’t begin van zyn treurspel den Keijzer dede zeggen: Wie plantte in Tartarye een bosch van krygsstanddaerden, zeide Vondel, om den jongen dichter aen te moedigen, zal ik deze eige mztaphora in myn Treurspel ontleenen, gelijk hij ook gedaen heeft en het dikmaels met vermaek verhaelt.” De Drost Hooft was by hem in uitsteekende groote achtingh, zoo wel wegens de Poézij als zyn Historién; maer vooral wegens de laetste, van welke hy pleegh te zeggen, dat hy niemant in Nederlandt bequaem kende om maer een bladt te schryven, gelyk de Drost dat gansche werk heeft uitgevoert.” ,,Zijne gemeenzaemheit met den Drost voorsz. wiert eenige jaeren voor deszelfs doot door dit voorval merkelyk gescheiden: De Drost hadde voor ’t Hof van Brussel een pleidoy hangen en de Heeren Plempen, die aldaer aen veel aenzienelyke vrienden vermaegschapt waeren, tot zyne hulpe en voorspraeke, zoo door Vondel als andere dikmaels aengezoght, en alzoo eenige priesters en pausgezinde in Goylandt en daer ontrent wonende wel geerne wat meer vryheit van den Heer Hoofd zouden hebben begeert, verzochten die nevens de voorn. Plempen dat Vondel dit den Drossaert wilde voordraegen, die dat ook dede, en onder andere daer by voegde: dat het andersins hem tot Brussel schadelyk zoude mogen wezen, waer over den Drost zeer t’onvreden zynde hem antwoorde dat hy zich daer niet mee te moejen hadde en dat
OCR + GPT-4o
Bijlage tot de Vondelbrieven. ANTONIDES AAN BRAND. 23 Maert 1681’). Eerwaerdige Heer. Op Uw E. aengenamen dient dezen tot antwoort, voor eerst: „Dat den Hr Vondel zelden Antonides anders plagh te noemen als met de naem van zoon, en dat hy den zelve een teedere en genoughsaem vaderlyke zught toedrough met meer gemeenschap en ommegangh als men van zulk een out eerwaerdigh man, on- trent een jongelingh van zoo weinigh jaeren, scheen te mogen hopen. D’aenleidinge tot die gemeenschap, die Vondel met An- tonides onderhielt, heeft gegeven het Treurspel van Zungchin, dat Vondel in die tyt berymde, en alzoo hy van jemant gehoort hadde dat Antonides mede een onder handen hadde van dierge- lyke stoffe quam hy denzelven bezoeken, verzoght dat te lezen, en alzoo hy in ’t begin van zyn treurspel den Keijzer dede zeggen: Wie plantte in Tartarye een bosch van krygsstanddaerden, zeide Vondel, om den jongen dichter aen te moedigen, zal ik deze eige metaphora in myn Treurspel ontleenen, gelijk hij ook gedaen heeft en het dikmaels met vermaek verhaelt.” De Drost Hooft was by hem in uitsteekende groote achtingh, zoo wel wegens de Poézij als zyn Historién; maer vooral wegens de laetste, van welke hy pleegh te zeggen, dat hy niemant in Nederlandt bequaem kende om maer een bladt te schryven, gelyk de Drost dat gansche werk heeft uitgevoert.” „Zijne gemeenzaemheit met den Drost voorsz. wiert eenige jaeren voor deszelfs doot door dit voorval merkelyk gescheiden: De Drost hadde voor ’t Hof van Brussel een pleidoy hangen en de Heeren Plempen, die aldaer aen veel aenzienelyke vrienden vermaegschapt waeren, tot zyne hulpe en voorspraeke, zoo door Vondel als andere dikmaels aengezoght, en alzoo eenige priesters en pausgezinde in Goylandt en daer ontrent wonende wel geerne wat meer vryheit van den Heer Hoofd zouden hebben begeert, verzochten die nevens de voorn. Plempen dat Vondel dit den Drossaert wilde voordraegen, die dat ook dede, en onder andere daer by voegde: dat het andersins hem tot Brussel schadelyk zoude mogen wezen, waer over den Drost zeer t’onvreden zynde hem antwoorde dat hy zich daer niet mee te moejen hadde en dat